Dag 19 Rocroi - Aubigny- les - Pothees
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron
19 Mei 2014 | Frankrijk, Aubigny-les-Pothées
Maandag 19 mei Rocroi - Aubigny-les-Pothees 22 km
Vanochtend stond ik al om 8.00 uur bij de bakker. Ik had ontbeten hoor, maar het zag er allemaal zo lekker uit. Ik was gisteren even poolshoogte gaan nemen in dat piep kleine bakkerijtje. Als je een stap door de deur deed, stond je gelijk tegen de toonbank aan. Madam in smetteloos wit schort hielp me aan croissantjes met chocolade en broodjes gevuld met rozijnen en banketbakkers room. O joh zo lekker. Op pad rond kijkend naar de blauwgele route van Santiago. Gevonden rechts af eerste links en 5,8 km slingerend door het landschap wandelen. Na een km had ik genoeg van mijn linker kleine teen en heb ik de kisten in de tas gedaan en op sandalen verder. Dat ging prima. De eerste km waren vlak met hier en daar bebouwing. Zo liep je van Rocroi naar Chilly door de bossen. Niet zo riskant als naar Rocroi gisteren. Rechte weg dwars door het bos. Onderweg moest ik toch een boerderij op de foto zetten. De boerderij was op zich niks bijzonders, maar de gevel wel. Voor grotendeels was die met hout betimmert. Ook niks bijzonders. Wat dan wel? De gevel zat van boven tot onder, onder de houtworm. Als je in je handen klapte, vielen de planken bijwijze van spreken naar beneden. Oja gisteren vergeten te vermelden, we hebben een mooie vos gezien. Reinaart liep ons voor de voeten en schoot weg het struikgewas in.
Hoe verder het land in hoe glooiender het werd. Er zaten kuitenbijters van de 3e en 2e categorie bij. Dus dat viel al met al mee. En als daar in je eentje loopt - Albert nam een rustdag in Rocroi - is dat toch bijzonder. De serene rust van het land met zijn koeien die of ze grazen, staan te suffen in de schaduw van de bomen of liggen lekker te herkauwen. Wat is het bij ons kaal als we die beesten maar in die loopstallen blijven zetten.
Van Chilly naar L' Echelle heuvel op en heuvel af. Als ik boven op een heuvel aankomen was, beloonde ik me met een slok water. Vandaag heb ik dan ook ongeveer 4 ltr water er door heen gejaagd. Had ik niet bij me, maar door aan te bellen bij mensen kreeg je waar je om vroeg WATER. Een oude man in zijn verwassen blauwe overal stond in zijn voortuin, zag me aankomen wandelen en riep an route? Jaha an route, hij liep op me af onderwijl zijn handen afvegend aan zijn overal, stak zijn hand uit en schudde mij de hand. Kletsend over Santiago, waarvan ik driekwart niet verstond,wenste mij bon route. Hoe bijzonder. Waar je ook gaat de mensen zijn vriendelijk en behulpzaam. Van L'Echelle naar Villaine. In dat plaatsje heeft de plaatselijk boer het alleen recht op de straat. Over een lengte van 500m laat hij zijn koeien van de ene weide naar de andere lopen. Op zich niks mee. Maar als wandelaar is het slalommen tussen vlaaien en vlatsen door. Gelukkig staat het zonnetje hoog aan de hemel en droogt dat snel uit. Met mijn stok kon ik links en rechts even prikken en kijken of ze al een krokant korstje hadden. Je zou eens struikelen.
Om twee uur was ik in Aubigny-les- Pothees en hing er een briefje dat madam er zo aan kwam. Zittend in het gras en het laatste water gebruikend heb ik op haar gewacht.
Grtjs Ollie
Vanochtend stond ik al om 8.00 uur bij de bakker. Ik had ontbeten hoor, maar het zag er allemaal zo lekker uit. Ik was gisteren even poolshoogte gaan nemen in dat piep kleine bakkerijtje. Als je een stap door de deur deed, stond je gelijk tegen de toonbank aan. Madam in smetteloos wit schort hielp me aan croissantjes met chocolade en broodjes gevuld met rozijnen en banketbakkers room. O joh zo lekker. Op pad rond kijkend naar de blauwgele route van Santiago. Gevonden rechts af eerste links en 5,8 km slingerend door het landschap wandelen. Na een km had ik genoeg van mijn linker kleine teen en heb ik de kisten in de tas gedaan en op sandalen verder. Dat ging prima. De eerste km waren vlak met hier en daar bebouwing. Zo liep je van Rocroi naar Chilly door de bossen. Niet zo riskant als naar Rocroi gisteren. Rechte weg dwars door het bos. Onderweg moest ik toch een boerderij op de foto zetten. De boerderij was op zich niks bijzonders, maar de gevel wel. Voor grotendeels was die met hout betimmert. Ook niks bijzonders. Wat dan wel? De gevel zat van boven tot onder, onder de houtworm. Als je in je handen klapte, vielen de planken bijwijze van spreken naar beneden. Oja gisteren vergeten te vermelden, we hebben een mooie vos gezien. Reinaart liep ons voor de voeten en schoot weg het struikgewas in.
Hoe verder het land in hoe glooiender het werd. Er zaten kuitenbijters van de 3e en 2e categorie bij. Dus dat viel al met al mee. En als daar in je eentje loopt - Albert nam een rustdag in Rocroi - is dat toch bijzonder. De serene rust van het land met zijn koeien die of ze grazen, staan te suffen in de schaduw van de bomen of liggen lekker te herkauwen. Wat is het bij ons kaal als we die beesten maar in die loopstallen blijven zetten.
Van Chilly naar L' Echelle heuvel op en heuvel af. Als ik boven op een heuvel aankomen was, beloonde ik me met een slok water. Vandaag heb ik dan ook ongeveer 4 ltr water er door heen gejaagd. Had ik niet bij me, maar door aan te bellen bij mensen kreeg je waar je om vroeg WATER. Een oude man in zijn verwassen blauwe overal stond in zijn voortuin, zag me aankomen wandelen en riep an route? Jaha an route, hij liep op me af onderwijl zijn handen afvegend aan zijn overal, stak zijn hand uit en schudde mij de hand. Kletsend over Santiago, waarvan ik driekwart niet verstond,wenste mij bon route. Hoe bijzonder. Waar je ook gaat de mensen zijn vriendelijk en behulpzaam. Van L'Echelle naar Villaine. In dat plaatsje heeft de plaatselijk boer het alleen recht op de straat. Over een lengte van 500m laat hij zijn koeien van de ene weide naar de andere lopen. Op zich niks mee. Maar als wandelaar is het slalommen tussen vlaaien en vlatsen door. Gelukkig staat het zonnetje hoog aan de hemel en droogt dat snel uit. Met mijn stok kon ik links en rechts even prikken en kijken of ze al een krokant korstje hadden. Je zou eens struikelen.
Om twee uur was ik in Aubigny-les- Pothees en hing er een briefje dat madam er zo aan kwam. Zittend in het gras en het laatste water gebruikend heb ik op haar gewacht.
Grtjs Ollie
-
19 Mei 2014 - 17:02
Kick En Ien Monster:
hoi Ron
Wij zijn vol van bewondering van je lopen
je doet het goed hier is alles oke en we hebben her nu ook mooi weer
wij zijn volop aan het trainen voor de ijsselmeerronde en dat gaat me goed af
goetjes Kick en Ien
-
19 Mei 2014 - 20:48
Joke En Willy Van Leeuwen:
Beste Ron
Komt onze buurvrouw Pia aangelopen of ik nog bij de Makro kwam, want de waxine kaarsjes die 8 uur mee gaan waren op. Wat wil je elke dag 3 kaarsjes voor onze Ron dat het hem goed gaat.
Ron we lezen je verhalen met veel plezier, we vinden het enorm knap dat je dit avontuur bent aangegaan en wensen je alle succes toe en ik zal zorgen dat er een nieuwe lichting kaarsjes komt bij Pia en Rien.
Lieve groeten Joke, Willy en Pia. -
19 Mei 2014 - 21:21
Pi:
Ja, onze buurman gaat er weer voor zorgen dat ik voldoende kaarsjes heb. Elke dag een "lichie" voor onze pelgrim en op mijn "altaartje" ( je weet wel wat ik bedoel) ook een kaarsje.
En Ron...met de vlaaien en tussen de koeien door lopend en het zonnetje op je petje ben je wel een met de natuur! Prachtig toch? -
19 Mei 2014 - 22:12
Jan:
Hoi Ron,
Weer een landengrens gepasseerd. Nog maar een te gaan. Topprestatie man. De omgeving werkt natuurlijk ook in het voordeel. Glooiend en afwisselend landschap. Volgens mij aan goed eten ook geen gebrek.
met vriendelijke groet,
Jan -
19 Mei 2014 - 23:14
Carla:
Ha die Ron. Wat ben je toch een toppertje - dat je toch weer opgewekt en vrolijk de draad hebt opgepakt. Zo voor het slapen gaan moet ik ontzettend lachen over dat slalommen tussen die koeienflatsen door. Ik zie het gebeuren op je sandalen. Heerlijk moet dat zijn (denk ik) - voor straks welterusten en morgen gezond, fris en fruitig weer naar de bakker voor chocoladecroissants met gele room - eigenlijk ben je ook wel een beetje een vies mannetje. -
20 Mei 2014 - 08:39
Corné:
ha Ron,
leuk om te lezen. Je weet ons iedere keer weer te boeien, met je culinaire trip naar het zuiden. De Bourgondiër in je komt hier goed tot zijn recht. Leuk!. We kunnen het verhaal, samen met de foto's goed visualiseren. Geniet ervan. We blijven je verhalen lezen.
grts uit Udenhout -
20 Mei 2014 - 08:56
Corrie:
Ik las in het weekblad van jouw avontuur naar Santiago en dacht dat ga ik eens volgen tot nu toe met heel veel plezier.
Ik wens je nog heel veel wandelplezier en blijf je volgen, tot de volgende keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
