Dag 57 St privat D' Allier -Saugues 19 km
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron
30 Juni 2014 | Frankrijk, Saugues
Zaterdag St. Privat d' Allier - Saugues 19 km
Vanochtend was het balen. Mijn stekker met USB ingang was te barsten. Ik kon dus mijn mobiel en mijn IPad opladen. Hoe kom ik aan een nieuwe stekker met een USB aansluiting? Dit vertel ik aan het eind van mijn verhaaltje eerst het verloop van de dag.
Vandaag een etappe die volgens het boekje zwaar is. Eerst een stukje vlak? Nee dus. Het ging dus van dik hout zaagt men planken. Ik was zo slim geweest om even naar de boulangerie annex epiceri te gaan. Daar heb ik het nodige ingeslagen voor alle ontberingen die mij te wachten stonden. Met een een afdaling over alleen maar keien gevolgd door een stijging naar een kapel Rochegude en gelijknamig Chateau. Daarna een fijne afdaling over keien en gedeeltelijk door een bos naar Het plaatsje Monistrol L' Allier. Daar aangekomen eerst even bijkomen bij een café, want de knieën en de kuiten waren aardig aan het trillen. Had ik nog niet eerder meegemaakt. Bij het café, gelegen zeer gunstig aan de route is een plek om als je van de rotspaden afkomt een kop koffie of iets anders te nemen. Lekker koffie met een half stokbrood met kaas. Daar een half uur tot drie kwartier gezeten en kletsen met Nederlanders en een Cubaan. Dan omhoog van 599m naar uiteindelijk 1103 m. Werkelijk een mooie klim, de eerste kilometer over smalle paadjes van 50 cm met rechts meteen een afgrond. Gelukkig wel begroeid maar toch, je zal maar struikelen. Daarna brede paden maar wel lekker stijgen. Goed voor de kuiten. Op de route gaf het boek verschillende water toppunten aan. Ik heb bij ieder tappunt de drankflessen weer gevuld met koel water. Een maal boven liep je over een hoogvlakte waar je uit je hemd waaide. Daar heb ik in de beschutting van rotsen mijn lunch genuttigd. Schoenen uit lekker je tenen luchten en heb ik lekker in het zonnetje gezeten. Na een uurtje ben ik weer opgestapt en het laatste stuk naar Saugues gewandeld. Daar aangekomen even op zoek naar mijn gite. Deze gauw gelukkig gevonden. Me gemeld en ingeschreven kon ik naar mijn kamer en kon ik mij gauw gaan opfrissen/ douchen.
Vervolg stekker perikelen.
In Le Puy en Velay had ik in een supermarkt een iPad of iPhone oplader tussen de elektra spullen zien hangen. Na mijn opfris beurt het stadje in kijken of er een supermarkt was. Even naar het VVV, helaas die was dicht. Dan maar vragen aan de barman want een biertje was toch wel verdiend vandaag. Die wist het wel 400m naar beneden het stadje uit. Dan rechts af en moet ik de supermarkt wel zien. Nauw ik heb me rot gezocht. Verschillende keren gevraagd en jahoor de supermarkt is er. Rechts af linksaf ik kreeg de schurft er in. Zelfs een knuppel van een vent die later bleek nagenoeg om de hoek van de supermarkt te wonen stuurde me nog de verkeerde kant op. Uiteindelijk gevonden. Ik naar binnen en het eerste waar ik tegen aan liep waren de Nederlanders die ik op de weg naar St.Privat was tegen gekomen. Ik vertelde van mijn probleem en dat ik misschien bij de elektra afdeling zo'n stekker kon vinden. Nu we zo aan de praat waren over mijn probleem stelde ik mij voor en was mevrouw en meneer, nu Henk en Emmeke Smit uit Schoorl. Emmeke vertelde dat ze in de auto een tasje met allerlei stekkers en opladers had liggen en dat er misschien er een tussen zou zitten. Na de boodschappen wij naar de auto en haalde Emmeke het tasje te voorschijn. Er zat allerlei soorten laders in van haar telefoon enz. Ook zat er een stekker in van een iPad of iPhone met USB uitgang. Ik mocht die hebben want zij ging toch de volgende dag naar huis en had hem nu toch niet nodig. Dank u Jacobus het heeft zo moeten zijn. Het niet kunnen vinden van de supermarkt en dan Henk en Emmeke tegen komen en met een stekker terug naar mijn gite. Uiteraard heb ik gezegd dat ik de stekker betaald en dat ze zodra zij thuis zijn mij mailen wat de stekker heeft gekost.
Grtjs Ollie
Vanochtend was het balen. Mijn stekker met USB ingang was te barsten. Ik kon dus mijn mobiel en mijn IPad opladen. Hoe kom ik aan een nieuwe stekker met een USB aansluiting? Dit vertel ik aan het eind van mijn verhaaltje eerst het verloop van de dag.
Vandaag een etappe die volgens het boekje zwaar is. Eerst een stukje vlak? Nee dus. Het ging dus van dik hout zaagt men planken. Ik was zo slim geweest om even naar de boulangerie annex epiceri te gaan. Daar heb ik het nodige ingeslagen voor alle ontberingen die mij te wachten stonden. Met een een afdaling over alleen maar keien gevolgd door een stijging naar een kapel Rochegude en gelijknamig Chateau. Daarna een fijne afdaling over keien en gedeeltelijk door een bos naar Het plaatsje Monistrol L' Allier. Daar aangekomen eerst even bijkomen bij een café, want de knieën en de kuiten waren aardig aan het trillen. Had ik nog niet eerder meegemaakt. Bij het café, gelegen zeer gunstig aan de route is een plek om als je van de rotspaden afkomt een kop koffie of iets anders te nemen. Lekker koffie met een half stokbrood met kaas. Daar een half uur tot drie kwartier gezeten en kletsen met Nederlanders en een Cubaan. Dan omhoog van 599m naar uiteindelijk 1103 m. Werkelijk een mooie klim, de eerste kilometer over smalle paadjes van 50 cm met rechts meteen een afgrond. Gelukkig wel begroeid maar toch, je zal maar struikelen. Daarna brede paden maar wel lekker stijgen. Goed voor de kuiten. Op de route gaf het boek verschillende water toppunten aan. Ik heb bij ieder tappunt de drankflessen weer gevuld met koel water. Een maal boven liep je over een hoogvlakte waar je uit je hemd waaide. Daar heb ik in de beschutting van rotsen mijn lunch genuttigd. Schoenen uit lekker je tenen luchten en heb ik lekker in het zonnetje gezeten. Na een uurtje ben ik weer opgestapt en het laatste stuk naar Saugues gewandeld. Daar aangekomen even op zoek naar mijn gite. Deze gauw gelukkig gevonden. Me gemeld en ingeschreven kon ik naar mijn kamer en kon ik mij gauw gaan opfrissen/ douchen.
Vervolg stekker perikelen.
In Le Puy en Velay had ik in een supermarkt een iPad of iPhone oplader tussen de elektra spullen zien hangen. Na mijn opfris beurt het stadje in kijken of er een supermarkt was. Even naar het VVV, helaas die was dicht. Dan maar vragen aan de barman want een biertje was toch wel verdiend vandaag. Die wist het wel 400m naar beneden het stadje uit. Dan rechts af en moet ik de supermarkt wel zien. Nauw ik heb me rot gezocht. Verschillende keren gevraagd en jahoor de supermarkt is er. Rechts af linksaf ik kreeg de schurft er in. Zelfs een knuppel van een vent die later bleek nagenoeg om de hoek van de supermarkt te wonen stuurde me nog de verkeerde kant op. Uiteindelijk gevonden. Ik naar binnen en het eerste waar ik tegen aan liep waren de Nederlanders die ik op de weg naar St.Privat was tegen gekomen. Ik vertelde van mijn probleem en dat ik misschien bij de elektra afdeling zo'n stekker kon vinden. Nu we zo aan de praat waren over mijn probleem stelde ik mij voor en was mevrouw en meneer, nu Henk en Emmeke Smit uit Schoorl. Emmeke vertelde dat ze in de auto een tasje met allerlei stekkers en opladers had liggen en dat er misschien er een tussen zou zitten. Na de boodschappen wij naar de auto en haalde Emmeke het tasje te voorschijn. Er zat allerlei soorten laders in van haar telefoon enz. Ook zat er een stekker in van een iPad of iPhone met USB uitgang. Ik mocht die hebben want zij ging toch de volgende dag naar huis en had hem nu toch niet nodig. Dank u Jacobus het heeft zo moeten zijn. Het niet kunnen vinden van de supermarkt en dan Henk en Emmeke tegen komen en met een stekker terug naar mijn gite. Uiteraard heb ik gezegd dat ik de stekker betaald en dat ze zodra zij thuis zijn mij mailen wat de stekker heeft gekost.
Grtjs Ollie
-
30 Juni 2014 - 18:47
Pi:
He mazzalpikkie! Dat heeft zo moeten zijn. Want je moet er toch niet aan denken dat je niet bereikbaar bent! Ook voor je eigen veiligheid. Want als ik van al die smalle paadjes lees met afgronden etc. dan krijg ik al de kriebels in mijn buik.
Enne lache....... met die Günther en Anna komt het niet goed hoor! Maar ja, jullie lopen ook in een vulkanisch gebied,maar gelukkig zonder uitbarstingen. Daar zorgen zij wel voor!
Blijf goed uitkijken he. -
30 Juni 2014 - 21:33
Janine:
Haal zodra het kan een extra stekkertje voor het geval dat... En 500 meter stijgen met minimaal 10 kilo op je rug, Ron je bent echt zo goed bezig. En al die plotselinge meevallers (lieve mensen uit Schoorl)geven weer energie om misschien andere zaken weer te overwinnen. Gelukkig heb je voorlopig Günter van je af kunnen schudden. Wat een mannetje. Liefs, Janine -
30 Juni 2014 - 23:34
Jos:
Hoi Ron, ben net terug van een verblijf van 2 weken op een camping in Noord Limburg.
Ik kon het niet laten om ter voorbereiding van de 4-daagse te Nijmegen toch nog even te lopen (60 km).
Tijdens het lopen tussen de landerijen heb ik aan je gedacht. Jij loopt elke dag. Jouw verslag heb ik terug gelezen. Wat een Fantastische ervaring. Door Christa mijn buurvrouw ben ik bij gepraat over jouw gang van zaken. Ik blijf je volgen. Groet van Jos. . . . -
01 Juli 2014 - 21:04
Tom Kaptein:
Ron,
Je bent een kei, maar dat wist ik eigenlijk wel.
Succes met je laatste 1000 km? -
02 Juli 2014 - 20:31
Cor En Carla:
Wat een lieverd joh die Emmeke. Dat is wel een typetje voor mijn Cornelis, die heeft geen tasje, maar wel een aanhanger vol met van die stekkers waarvan ik al menigmaal heb gedacht - wat mot je ermee. Maar je ziet - er komt een dag......................... en dat vergeet je dan je leven lang niet meer. Zo'simpel stekkertje. Helemaal top Ron. Zo krijg je wat je verdient - allemaal lieve mensen op je pad die jou door die helse tocht heen helpen. Vrijdag lekker koffie drinken met Han. Uiteraard ook voor de back_stage verhalen.
Liefs uit het Durp -
06 Juli 2014 - 19:48
Annabel:
hoi Ollie .het gaat wel super he....ga zo door ,wij lezen nu en dan je verhalen ,Wel geweldig dat je dan gewoon hollanders tegen komt ,,,succes met je tocht...groetjes willem en annabel
-
07 Juli 2014 - 18:32
Annelies En Marjo:
Ha Ron, Leuk om even te lezen waar je zit en hóe het met je gaat. Alsof we je horen praten. Inmiddels zijn we al aardig gewend aan het GR 7 parcours en ik geloof dat iedere berg incluis stenen paden niet gemist worden. Pittig dus met de Neelie, maar wel prachtige uitzichten hier in de montes de Ardeche. We zitten bij je om de hoek vandaag in Saint Eulalie. We gaan richting een stukje Chevenne en dan naar het klooster Lerab Ling. Loop ze en we hopen dat je niet als ons vandaag zeiknat van de regen bent geworden. Mocht je priester Frank nog zien doe hem de groeten. We hebben van Albert nog een foto ontvangen van ons drieën in Rocroi, das lang geleden. Groetjes Marjo en Annelies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
