Dag 48 Briennon - Saint Jean - Saint Maurice

Woensdag Briennon -Saint Jean - Saint Maurice sur Loire ......km

Een dag met cadeautjes, in plaats met de bus naar Roanne te gaan, bracht zij mij weg naar Declathon in een voorstadje van Roanne genaam city Malby, cadeau 1.
In plaats dat ze mij afzette ging ze mee naar binnen om aan een verkoopster duidelijk te maken wat er aan de hand was met de sluiting van mijn rugzak die om mijn middel zit. Verkoopster haalde de cheffin er bij en o wonder die sprak Engels cadeau 2. Ze nam alle tijd voor mij en moest van haar de rugzak omdoen. De sluiting was goed maar het rugpand wat je kan verstellen zat een etage te laag. Deze versteld en de rugzak blijft beter zitten met gevolg dat de sluiting niet meer zo moet worden aan gesjord. Weer wat geleerd en geen nieuwe sluiting nodig. Verder hielp ze met de schoenen. Betaald en afscheid genomen van beide vrouwen. Goed he. Buiten gekomen met tranen in mijn ogen heb ik mijn kisten in de afvalbak voor de Declathon neergevlijd. Scheelt weer in gewicht. Ik liep namelijk de laatste twee weken op mijn sandalen. In die periode zijn mijn voeten nagenoeg genezen op een blaartje hier en daar. Dan cadeau 3, ik had gisteravond uitgewerkt hoe ik vanaf Declathon naar Saint Jean-Maurice moest lopen uiteraard met behulp van de Garmin. Door het industrie gebied wandelend kwam er een Fransman uit een bedrijf stappen. Deze meneer zag mij en riep; Santiago ? Oui monsieur. Hij begon lekker tegen mij te kletsen en vroeg aan mij hoe ik ging lopen vanuit het industriegebied. Ik vertelde hem en liet ook mijn krabbels zien hoe ik dacht te lopen. Rue de hupplepup overgaand in Rue je weet het wel. Hij wenkte mij, ik moest mee naar binnen en daar begon hij tegen een ander vent te ratelen over de route die ik nam. Zij waren het over eens dat ik toch anders moest lopen. Oja zelf had hij de camino vier keer gelopen. Vandaar zijn enthousiasme. Ik moest in de auto want hij zette mij wel af op de route. Al rijdend en kletsend bracht hij mij naar Saint Jean in plaats van mij op de route af te zetten. Me bij de Marie gemeld, cadeau 4 in aantocht. Een Gite dicht bij voor 10 euro. Vervolgens was ik bezig uit te vinden voor een slaapplek voor morgen. Eerst wat eten in een klein bistro anex kruideniertje. Een plat de joure helemaal goed. Werd door de serveerster gevraagd of ik al een slaapplek had voor morgen. Nee nog niet en in Pommiers is alleen maar een camping. Zei ging even in overleg met een bezoeker die zijn biertje nuttigde. Na het Franse geratel vroeg deze aan mij of ik Engels sprak, ja natuurlijk en waarom ik niet naar Pommiers ging. Uitgelegd en hij zei, ik zal thuis wel even een rondje bellen.
Na het eten kwam hij bij mij met een papiertje met een tel.van een gite in Pommiers. Cadeau 5 Super he het kan niet op. Bij mijn onderkomen aangekomen waar tevens een cultureel winkeltje was, heeft een behulpzame jonge dame die Engels sprak mij in geschreven als pelgrim en anpassant even voor mij gebeld met de gite in Pommiers Cadeau 6. Van haar kreeg ik de sleutel van het huisje geheel ingericht. Twee stapel bedden, kamer met keuken, kookgelegenheid, koelkast, douche en toilet gelegenheid. Geweldig toch. Even later twee pelgrims uit Duitsland, een ouder echtpaar ik schatte ze in de zeventig. Hij was ziek en bleek dat hij diarree had. Ze hadden alleen norrit bij zich. Vertelde hem dat hij twee pillen van mij kon krijgen en dat die goed hielpen. Hij blij want nadat hij weer na het toilet was geweest en nadien de pillen had ingenomen zag je hem zienderogen opknappen. De met nog vier pillen te gegaan ben ik daar nu zuinig op. Stel je voor dat ik nog zo'n keer de slingerschijt krijg.

Grtjs Ollie.
Ps. het moesten vandaag 20km zijn vanaf Declathon.