Dag 42 Athes - Saint -leger-Sous-Breuvray 20 km
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron
14 Juni 2014 | Frankrijk, Saint-Léger-sous-Beuvray
Donderdag Athes - Saint-Leger-Sous-Breuvray 20 km.
Geslapen in de voormalige school, grappig hoor de stapelbedden die geplaatst zijn, staan in de blokken van twee met een stoel er tussen voor je kleren. Aan de voorkant van de stapelbedden is genoeg ruimte voor je rugzak zodat je je spullen makkelijk kan pakken en niemand in de weg staat. Nu is dit niet het geval bij ons, want we zijn maar met ze drieën in dat grote gebouw. Na een goede nachtrust het ochtend ritueel afwerken en met de broers ontbijten. Na het ontbijt op pad. De broers hadden nog wat tijd nodig, dus ik ging alvast. Om niet te veel kilometers te lopen kijk je of er nog andere routes zijn. Er was een andere route en die nam ik dus, het zou ongeveer 2 km schelen. Echter na twintig minuten lopen kwam ik bij een onoverkomelijk obstakel. Het pad waar ik op liep daar stond minsten twintig cm water en dat over een lengte van vijftig meter. Met geen mogelijkheid om langs de kant de watermassa te vermijden. Dus wordt het terug lopen al met al drie kwartier voor jan joker gelopen. Nu zal je zeggen dan ga je toch op je blote kakkies. Die hebben al genoeg te leiden en in dat modderige water weet je niet waar je loopt. Al met al werd ik ingelopen door de twee broers. Gezamenlijk hebben we een alternatieve route door de bossen gelopen. Lekker koel, scheelt zo een vijf graden met buiten het bos. Uit het bos gekomen ging ik rechts en de broers links. Door wandelend naar Saint Leger Sous Beuvray waar ik aan kwam rond twee uur en heb ik Marjon opgebeld. Zij kwam mij halen, want ik kon bij haar en Martin overnachten. Super he dat mij dat zomaar wordt aan geboden. Bij hun stulpje gekomen door Martin begroet en kreeg ik een lekker biertje. Joh die siste lekker naar binnen. Na lekker gezeten te hebben en nog een koele versnapering, ben ik gaan douchen. Want stinken na zo'n dag doe je toch. Een fijne kamer die koel is. Wat zal ik slapen. Ja en dan lekker eten. Onder de veranda had Marjon alles klaar gezet. Echter de weergoden gooide roet in het eten. De lucht was al een tijdje aan het betrekken en net dat we wilde gaan eten barste het onweer los. Het ging tekeer eerst een klein beetje hagel en er achteraan dikke vette regen met een hoop wind. De regen waaide zo de veranda binnen. De temperatuur die daalde gelijk tien graden, het werd gewoon koud. De bliksem die zat recht boven ons en bij elke bliksemschicht kwam er gelijk de knal er achteraan. Later hoorde we dat een paar huizen verder de bliksem in geslagen was en een gat in het dak zat. Het eten hebben we verplaatst naar binnen, met kaarsen aan was het net zo gezellig en het eten smaakte voortreffelijk. Lekker home made hamburgers van Martin op de plaat, die ik iedereen kan aanbevelen. Zo met al die lekkernijen die Marjon op tafel had getoverd, kan je al kletsend zelf je eten op de plaat klaar maken. Wat wordt deze pelgrim verwend. Het onweer was opgehouden en hebben we nog naar de zonsondergang gekeken met een stukje kaas en een glaasje wijn in de hand. Ook bij Marjon & Martin kon ik ook nog een dagje blijven om uit te rusten. Van dit lieve aanbod heb ik geen gebruik gemaakt daar ik de volgende dag bij mijn broer Nico en schoonzus Heleen ben.
Grtjs Ollie
Geslapen in de voormalige school, grappig hoor de stapelbedden die geplaatst zijn, staan in de blokken van twee met een stoel er tussen voor je kleren. Aan de voorkant van de stapelbedden is genoeg ruimte voor je rugzak zodat je je spullen makkelijk kan pakken en niemand in de weg staat. Nu is dit niet het geval bij ons, want we zijn maar met ze drieën in dat grote gebouw. Na een goede nachtrust het ochtend ritueel afwerken en met de broers ontbijten. Na het ontbijt op pad. De broers hadden nog wat tijd nodig, dus ik ging alvast. Om niet te veel kilometers te lopen kijk je of er nog andere routes zijn. Er was een andere route en die nam ik dus, het zou ongeveer 2 km schelen. Echter na twintig minuten lopen kwam ik bij een onoverkomelijk obstakel. Het pad waar ik op liep daar stond minsten twintig cm water en dat over een lengte van vijftig meter. Met geen mogelijkheid om langs de kant de watermassa te vermijden. Dus wordt het terug lopen al met al drie kwartier voor jan joker gelopen. Nu zal je zeggen dan ga je toch op je blote kakkies. Die hebben al genoeg te leiden en in dat modderige water weet je niet waar je loopt. Al met al werd ik ingelopen door de twee broers. Gezamenlijk hebben we een alternatieve route door de bossen gelopen. Lekker koel, scheelt zo een vijf graden met buiten het bos. Uit het bos gekomen ging ik rechts en de broers links. Door wandelend naar Saint Leger Sous Beuvray waar ik aan kwam rond twee uur en heb ik Marjon opgebeld. Zij kwam mij halen, want ik kon bij haar en Martin overnachten. Super he dat mij dat zomaar wordt aan geboden. Bij hun stulpje gekomen door Martin begroet en kreeg ik een lekker biertje. Joh die siste lekker naar binnen. Na lekker gezeten te hebben en nog een koele versnapering, ben ik gaan douchen. Want stinken na zo'n dag doe je toch. Een fijne kamer die koel is. Wat zal ik slapen. Ja en dan lekker eten. Onder de veranda had Marjon alles klaar gezet. Echter de weergoden gooide roet in het eten. De lucht was al een tijdje aan het betrekken en net dat we wilde gaan eten barste het onweer los. Het ging tekeer eerst een klein beetje hagel en er achteraan dikke vette regen met een hoop wind. De regen waaide zo de veranda binnen. De temperatuur die daalde gelijk tien graden, het werd gewoon koud. De bliksem die zat recht boven ons en bij elke bliksemschicht kwam er gelijk de knal er achteraan. Later hoorde we dat een paar huizen verder de bliksem in geslagen was en een gat in het dak zat. Het eten hebben we verplaatst naar binnen, met kaarsen aan was het net zo gezellig en het eten smaakte voortreffelijk. Lekker home made hamburgers van Martin op de plaat, die ik iedereen kan aanbevelen. Zo met al die lekkernijen die Marjon op tafel had getoverd, kan je al kletsend zelf je eten op de plaat klaar maken. Wat wordt deze pelgrim verwend. Het onweer was opgehouden en hebben we nog naar de zonsondergang gekeken met een stukje kaas en een glaasje wijn in de hand. Ook bij Marjon & Martin kon ik ook nog een dagje blijven om uit te rusten. Van dit lieve aanbod heb ik geen gebruik gemaakt daar ik de volgende dag bij mijn broer Nico en schoonzus Heleen ben.
Grtjs Ollie
-
14 Juni 2014 - 18:18
Pi:
Verstandig gedaan, om niet door het water te waden! Maar ja, dat omweggetje is ook niet alles. Heerlijk dat je zo welkom bent bij al die lieve mensen. Super Ron. Al deze mooie ontmoetingen neem toch maar mee in je rugzak. Zo waardevol. -
14 Juni 2014 - 22:38
Marjon Faad:
Dat was weer eens wat anders dan "onze" Puma. Ron hou vol, je kunt het........een geweldige ervaring. -
14 Juni 2014 - 22:40
Marjon Faas:
Ik kan mijn eigen naam niet eens goed schrijven,sorry hihi -
15 Juni 2014 - 18:01
Arie:
Hoy Ron,
Ik begrijp uit je verhalen dat het nog steeds goed gaat.
Heb even gekeken op de kaart maar je bent zowat al op de helft denk of ben ik te voorbarig.
Kunnen wij ook ergens zien waar je bent of geef eens een idee hoeveel km je er al op heb en hoeveel je nog moet .
Groet en succes
Arie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
